Auteursarchief: Zeiljacht Jonas

Noumea naar Bundy, AUS

Maandag 28 oktober 2019, dag 2

We zijn nu aan de derde dag begonnen. En wat hebben we een heerlijk weer. Sinds gisterochtend de boom in het zeil is, hebben we een rustige zee en wind tussen de 3 en 4 Bft. Dat betekent wel dat we niet zo hard gaan, maar wat is het comfortabel! Het is ook niet meer zo koud en overdag kan de korte broek weer aan.

De wind is van oost naar zuidoost gedraaid en we hebben de boom gistermiddag aan de andere kant in het voorzeil gezet. Ondanks de lage golven van een meter, is het toch een hobbelig karweitje op het voordek.

De wind blijft tot morgenochtend zo, dus we kunnen de boom er nog een poosje inlaten. Dat vaart lekker rustig.

Verder is alles prima aan boord. Er gebeuren geen gekke of spannende dingen. Er vliegt een groep vogels met ons mee, die vissen in het water rondom de boot. Daar kan je uren naar kijken. Nou ja, veel anders is er niet te doen. Ik luister muziek en heb bijna een boek uitgelezen. Jakob zit te filosoferen over zijn kleinkinderen en de toekomst.

We beginnen de omslag van de Eilanden naar Australië al te maken, want we zeggen nu steeds: als we straks in Australië zijn, dan…

Van neef Rien kregen we tips wat er te zien is bij hem in de buurt. We hebben de plekken opgezocht in ons Australië boek en al een beetje een voorkeur bedacht.
Eigenlijk is het goed dat zo’n oversteek een week duurt, want dan heb je tijd om om te schakelen.

Maar voorlopig genieten we nog van de rustige zee, de blauwe lucht en al dat lekkere eten wat we aan boord hebben en op moet zijn voordat we aankomen!

Afgelegd: 262 nM in 48 uur
Nog te gaan: 550 nM (we hebben een stukje omgevaren de eerste dag, voordat de boom in het zeil stond) Positie: 23 17 S, 162 06 E

Noumea naar Bundaberg, AUS

Zondag 27 oktober 2019, dag 1

De eerste 24 uur zitten erop. We hebben 146 mijl afgelegd. Dat is veel voor ons. Dat zegt wat over de wind. Die was 6-7 Bft uit het OZO. Pittig weer met golven van 2-3 meter. ‘s Morgens was het bewolkt en koud met die wind vanachter. Jakob trok zijn hele zeilpak aan. Alsof we weer op het Kanaal voeren. Maar hij had het lekker en daar gaat het om. In de middag kwam de zon en de hele nacht was het helder. Er was weer een prachtige sterrenhemel.

Zo’n eerste dag is altijd weer wennen. Aan het wachtritme en aan het voortdurende geschommel. Eten maken blijft een uitdaging, maar ging best goed deze keer. Als lunch hadden we stokbrood met gehaktballetjes en ‘s avonds hutspot. Het smaakte ons goed. Tot onze verbazing zijn we deze keer helemaal niet t, wat meestal wel het geval is tijdens de eerste dagen. Zijn we dan eindelijk echte “zeerotten” geworden?

Jakob is nog even gaan liggen na zijn vroege wacht en ik zit in de kuip te genieten van de zon, de zee die rustig is geworden en een lekker kopje thee. We hebben net de boom in het voorzeil gezet en varen “melkmeisje”.

Als de weersverwachting klopt kunnen we dit tot morgen middag zo laten. Lekker relaxed!

Afgelegd 24 uur: 146 nM
Nog te gaan: 745 nM
Positie: 23 11 S, 164 10 E

Oversteek van Vanuatu naar Loyalty Islands

Zondag 29 september 2019

Wat een bijzondere ervaring! We liggen met 12 boten in de baai bij Lifou, een van de Loyalty Islands en niemand mag van boord. Inklaren kan pas morgen, als de officials worden ingevlogen vanaf Noumea, hoofdstad van New Caledonia.

Normaal kan je de Loyalty Islands alleen maar bezoeken nadat je in Noumea hebt ingeklaard. Dan moet je daarna terugvaren tegen de wind in. Omdat de boten die hier liggen zich hebben aangesloten bij de “Down Under Rally” komen de officials naar ons toe op 30 September.

Niemand mag van boord, dus is het heel rustig hier, geen heen en weer varende dinghy’s, geen zwemmers, duikers of schreeuwers. Alles is stil. We treffen mooi weer, zon, een zacht windje en een heerlijke temperatuur. Echt om tot rust te komen en dat was wel nodig.

De tocht van Vanuatu hier naar toe was heftig. We wisten dat we veel wind zouden krijgen en dat was prima. We vertrokken woensdag rond 5 uur ‘s middags zodat we voor het donker werd de zeilen konden zetten (3de rif grootzeil, 2de rif kluiver en 1ste rif bezaan) en de goeie koers konden inzetten.

Zodra we buiten de beschutting van het eiland kwamen begon het te blazen. Met daarbij een vreselijk nare golfslag, korte steile golven van een onduidelijke richting. We werden alle kanten opgesmeten en goed vasthouden als je je verplaatste was super belangrijk.

De koers was makkelijk, ongeveer 30 uur 200 graden en daarna om het eiland heen. Maar ja, je moet eten, drinken en plassen en dat zijn verplaatsingen die veel energie kosten. Je moet er toch niet aan denken dat je iets breekt!

De slaapplaats in de achterkajuit was prima, dus om de beurt lagen we daar een beetje uit te rusten. We moesten toegeven dat we dit niet leuk vonden. Eigenlijk was het lang geleden dat we zo’n vervelende en zware tocht hadden. Maar na 24 uur werd het beter. De wind nam wat af en de golven werden lager. Eten maken werd weer makkelijker en het eiland Lifou kwam in zicht.

Rond half 10 zaterdagmorgen liet Jakob het anker vallen in superhelder blauw water met een zandbodem. Hehe, we waren er. Tijd voor een aankomstbiertje met chips (haha, en dat om 10 uur ‘s morgens!). En daarna wassen en naar bed. Ons lijf was helemaal door elkaar geschud en moest weer in vorm komen. Het was dus wel fijn dat we niet direct naar de wal moesten om in te klaren.

Nu was het volgende project aan de beurt. We mogen heel veel etenswaren niet invoeren, dus het wordt opeten of inleveren. De heerlijke gerookte ham, gehaktballetjes, bananen, pompelmoezen, wortelen, tomaatjes en eieren moeten voor maandagmorgen op.

Dus gister cake gebakken, gehaktballen met satehsaus gegeten, van stokbrood met ham en tomatensla genoten en vanmorgen een eitje bij het ontbijt genomen en yoghurt met fruit. We schieten al op. Maar er is nog meer. Oja en de aankomst bubbels moeten we ook nog drinken. Dat wordt een heerlijke zondag!!

Nu komt Jakob naar buiten met verse koffie en appel cake! Hmmm!

Aangekomen in Vanuatu

Maandag 2 september 2019

Gister om 11 uur ging het anker de grond in bij de quarantaine boei in Port Vila. Er lagen al een aantal schepen met de quarantaine vlag in het want, dus het zag er naar uit dat inklaren op zondag niet ging lukken.

Tijdens het strijken van het grootzeil hoorden we een hard geluid, het leek of er iets op het dek viel. En inderdaad, de bevestiging van de bakboord bakstag was uit de mast gejutterd en met een klap op het dek beland. Dus Jakob mag weer een keer de mast in :-). Tijdens onze oversteek was er niks stukgegaan of gestopt met werken. En dat voelde zo goed. Dit dingetje na aankomst was dus niet echt erg. We ruimden de boot op en gingen een poosje slapen om weer in ons normale ritme te komen. Wat heerlijk op een stilliggend schip!

Het weer was grijs en het miezerde een beetje, dus ook de wal zag er nog een beetje saai uit. Maar er was wel een heerlijke temperatuur. We hadden de rest van de dag niks te doen, en omdat we de uien nog niet hadden ingeleverd, kon ik nog een flinke pan uiensoep maken. Samen met een tonijnsalade en geroosterd brood hadden we een heerlijke maaltijd in de kuip.

Het is nu 7 uur lokale tijd (verschil met NL is 9 uur) en tot dat de officials komen, kunnen we het zout van de boot poetsen en de bakstag repareren. We hopen vanmiddag aan wal te kunnen. We zijn zo benieuwd hoe het is.

Want wie (behalve de cruisers) heeft ooit van Vanuatu gehoord? Vroeger heette het de “ Nieuwe Hebriden). Zowel de Engelsen als de Fransen hebben het hier voor het zeggen gehad. Nu is Vanuatu een zelfstandige republiek.

In Fiji dachten we dat we een beetje verzadigd waren met het bezoeken van mooie en nieuwe plekken, maar nu we hier zijn kriebelt het weer om van alles te gaan ontdekken.

Wordt vervolgd!

van Fiji naar Vanuatu, dag 4

Zondag, 1 september 2019, 09.00 uur

Land in zicht!! Wat een voorspoedig tocht hebben we gehad. Nog een mijl of 10 en dan liggen we stil. Na 4 dagen en een uur of 3 hebben we dan 540 mijl afgelegd. Een record voor Jonas (en haar crew)!

Gistermorgen was het weer nog onrustig met flinke uitschieters, dat duurde tot een uur of 12. Daarna werd de zee rustiger en de wind wat stabieler rond 20 knopen. De windkoers veranderde wel ongunstig naar het oosten, dus moesten we een aantal keer gijpen. Om wat meer voor de wind te kunnen varen hadden we de boom in het voorzeil gezet. Dat ging gesmeerd. Daardoor lagen we ook wat beter op de golven. In het donker deden we twee keer de hele gijp manoeuvre. De deklichten waren aan en ook natuurlijk onze reddingsvesten, want het meeste werk gebeurd aan dek.

Deze tocht hebben we regelmatig onze wacht binnen gedaan. Het was nogal koud en als alles goed gaat waarom zou je dan buiten blijven zitten? Iedere 20 minuten ging de wekker af en dan deden we een controle rondje. Zo doen we iedere keer weer nieuwe dingen.

Ik heb net de laatste aardappels gekookt, zodat we ze niet weg hoeven te gooien. Alle fruit is op. Ik heb alleen nog uien en knoflook. Die heb ik in een zak gedaan. Maar eens zien we ze er mee gaan doen.

Jakob heeft het gastenvlaggetje van Vanuatu opgehangen en ook de gele quarantaine vlag. De afwas is gedaan, de bedden opgemaakt, we zijn er klaar voor. We hebben ons zelfs gewassen en schone kleren aangedaan!

Vanuatu, here we come!!