Dinsdag 23 april 2024, A Coruña

De afgelopen week hebben we alweer een nieuw stukje van Spanje gezien. Het weerbericht om te varen was nog steeds niet goed. Tijd dus om weer een nieuw plekje te ontdekken. Het wordt Betanzos dat aan het eind van een Ria in de richting van Ferrol ligt. Volgens internet is het een leuk stadje met een mogelijkheid om langs de rivier te wandelen.

Er komt een Nederlandse boot binnen en even later krijg ik een berichtje van Brigitte, waar we mee op gezeild hebben, dat het bekenden van haar zijn. We maken kennis met de mannen, die op weg zijn om  de boot naar de Middellandse Zee gaan brengen. We nodigen hen uit om  koffie te gaan drinken aan de wal. Heel gezellig.

Ze hebben net de Golf van Biskaje getrotseerd en zijn daar heel tevreden over. Na de koffie laat ik ze een leuke eetgelegenheid zien in de oude stad en we eten maar gelijk mee. Er valt heel wat te praten.

Intussen heeft Jakob de Starlink ingebouwd, waarbij
hij weer als een wokkel in de bakskist moest. En dat doet hij dan toch maar! Leeftijd is toch echt maar een getal!

De bus brengt ons donderdag in een klein uurtje naar Betanzos. En inderdaad, het is de moeite waard. Het is er lekker rustig en de straatjes zijn behoorlijk schuin. Goed voor de conditie. In de kerk zien we een beer en een varken die een sarcofaag dragen. Bijzonder. Dat zal vast iets betekenen.

        Ook de wandeling langs de rivier is een welkome afwisseling van alle oude stadspleintjes. Het is warm en we rusten onderweg uit om wat water te drinken en een koekje te eten. Tevreden komen we terug bij de boot.

  Ons gemiste bezoek aan Barcelona blijft ook een beetje kriebelen. Zullen we wel.. zullen we niet? De wind is nog steeds niet goed dus ik boek een vlucht en een hotel. 

Zaterdagmorgen vroeg vliegen we vanaf A Coruña in anderhalf uur naar Barcelona. We kopen een drie-dagen-kaart voor het OV en gaan op pad. Het hotel was deze keer een misser. Dat kan een keer gebeuren. Ook het weer is hier ineens veel minder dan in het noordwesten. Nou ja, het kan niet allemaal mee zitten.

Zaterdag ontdekken we de Sagrada Familia (van buiten), de haven, het strand en de kabelbaan naar Montjuïc. Leuk, maar niet echt indrukwekkend.

Om 10.15 melden we ons voor een fietstocht langs de hoogte-punten van de stad. Jakob heeft last van het eten van de avond ervoor en ik houd mijn hart vast. Zou het wel goed gaan? Maar zodra de helmen op ons hoofd zitten en we merkten dat je op zo’n fatbike niet echt moe wordt, begint het grote genieten. Wat een prachtige gebouwen zijn er en hoe mooi is het Parque de la Cituadelle met de bijzondere fontein van Gaudi.

De gids vertelt leuk en we hebben een mooie ochtend. Als we een straatje doorlopen staan we ineens voor het Palau de Musica. Dat willen we zien. We kijken onze ogen uit, wat een pracht en praal. Het blijkt dat er een restaurant is waar we heerlijk kunnen lunchen. Onze dag kan niet meer stuk.

Voor ‘s middags hebben we kaartjes voor het Picasso museum. We gaan nog even met de benen omhoog op onze hotelkamer en zorgen om op tijd bij het museum te zijn. Alles gaat hier op tijd. En als je te laat komt is je kaartje niet meer geldig…

Het is druk in het museum. Alweer schoolklassen. Maar ook groepen met een gids. Ik luister dan soms stiekem even mee. Dan hoor ik dat Picasso schilderijen van Velasquez’s op zijn eigen manier heeft geschilderd, waarbij de opstelling van de figuren overeen komt met die bij Velasquez. Ineens zien we het op veel schilderijen. Hoe leuk is dat!

Weer iets nieuws ontdekt. Ik kan het niet laten om een boek over de tentoonstelling te kopen.

Maandagmorgen gaan we naar Casa Batllo, een huis dat door Gaudi is omgetoverd in iets bijzonders. We krijgen een koptelefoon en mini IPad en begonnen onze tour. Op deze manier komen we veel te weten over Gaudi, die voor mij niet meer was dan de architect van de Sagrada Familia. Hij blijkt zijn inspiratie uit de natuur gehaald te hebben en was geniaal in mechanica, natuurkunde en architectuur.

  
Er blijkt dan ook veel meer mogelijk te zijn dan rechte muren en gladde deuren. Het is wonderbaarlijk om even door zijn ogen te mogen kijken. We zijn blij dat we geen kaartjes konden krijgen voor de Sagrada Familia, want dit bezoek aan Casa Batllo gaf ons veel meer informatie over die bijzondere Catalaanse architect.

We zijn in de buurt van de Rambla en wandelen een stukje richting zee. Langs de bijzondere kathedraal lopen we terug naar het centrum.

We hebben afgesproken met Jakobs nicht Lyda en haar man PePe om te lunchen in het restaurant van het Palau de Musica. Het blijkt dat PePe daar gezongen heeft in een koor. Hoe bijzonder is dat!

Voldaan gaan we terug naar het hotel. We weten intussen aardig de weg. Eind van de middag vertrekken we naar het vliegveld. Ons uitje zit er weer op. We hebben wat vertraging en zijn vlak na middernacht terug op de boot.

En zou het er nu echt van komen dat we gaan varen? Barcelona zien en dan ….