Donderdag 26 maart 2020

De knoop is doorgehakt, we blijven in Newcastle. Het was best moeilijk om een besluit te nemen waar we alle twee achter stonden, want als het niet over zeilen gaat, lopen onze meningen nog wel eens uiteen.

De situatie hier in New South Wales wordt ook steeds strikter. Alle winkels behalve de supermarkt en de apotheek zijn dicht. De regels zijn nog niet zo streng als bij jullie, maar het komt dicht in de buurt. Blijf thuis, ga niet op reis en was je handen.

Het idee van de campervan, die we gereserveerd hadden, ging dus van de baan en de reservering werd gecancelled. Na communicatie met Martijn (zoon Jakob) en Inge (dochter Hanny), kwam er een nieuw plan. Kunnen we niet een Aibnb huren voor een poosje. Het moet wel betaalbaar blijven.

Ik melde me aan bij Airbnb, en ik weet niet of dat overal zo strikt is, maar hier moest je eerst een foto van jezelf sturen, daarna een kopie van je paspoort foto en tenslotte nog een foto die je op dat moment van jezelf maakt. Ze kijken dus wel goed wie je bent. Omdat de omgeving van Newcastle goed bevalt en rustig is, zochten we iets in de buurt. Mijn oog viel op een appartement, wat in verband met het corona virus alleen maar voor langere tijd werd verhuurd, om besmettingsgevaar te beperken.

Bij het verder kijken naar het appartement, bleek het op de foto’s goed uit te zien, met zelfs 2 slaapkamers, een goeie eettafel (daar past ook het Keyboard op en een grote legpuzzel..) en een piepklein balkonnetje.

Bij de reservering moet je een kleine introductie schrjjven voor de gastvrouw, dus ik gaf aan dat we zeilers uit Nederland waren, die straks geen boot meer hebben. Er kwam een antwoord terug, dat de gastvrouw een vriendin had in Loenen aan de Vecht en dat ze daar gefietst had. Leuk hè? Dat geeft dan toch al wat vertrouwen.

Vervolgens vroeg ik of we zaterdag al konden komen kijken, want we huren pas vanaf 9 april. Dat was prima, maar ze moest de trap nog schilderen, dus misschien moesten we een beetje moeilijk naar boven lopen.

Nou, alweer een pluspunt, want alles werd nog even netjes gemaakt. We verwachten er dus best veel van. Maar het belangrijkste is, dat we een lekkere plek hebben voor onszelf met eigen douche en toilet en een mogelijkheid om toch nog wat te wandelen. We hebben voor een maand gereserveerd, maar het zouden er zomaar 3 kunnen worden. Je weet het niet.

Als we nu terugkijken op ons oorspronkelijke plan, Jonas naar Genua en wij nog wat rondreizen tot Jonas in Genua was aangekomen (na 7 weken), dan is de nieuwe situatie niet eens zo erg anders. Jonas gaat naar Southampton en wij blijven nog een poosje in Australië. Maar het duurt toch even voordat je de meest gewenste oplossing hebt gevonden.

We zijn begonnen met de boot af te tuigen. De zeilen zijn mooi droog opgevouwen en liggen in de achter kajuit. De giek is van de hoofdmast af, alvast ter voorbereiding van het hijsen straks, want dan moet de ruimte tussen de masten vrij zijn. De voorbereidingen voor het plaatsen van de nieuwe lier zijn bijna klaar.

Omdat we zelf niet bij de tewaterlating van Jonas in Southampton kunnen zijn, is Jakob druk bezig met het schrijven van een handleiding voor degene dat het daar moet gaan doen. Er komen allemaal mooie plaatjes in te staan, dus dat wordt zeker een duidelijk verhaal.

Jakob werd gister gebeld door Luuk van Border Control. We waren daar 2 keer geweest om te kijken of we zelf de formaliteiten voor het transport konden regelen. We kregen niet veel informatie, want ze moesten gaan bellen met andere instanties and dat leverde niet echt veel op. Wij hadden intussen besloten om toch maar de agent van Sevenstar te contracteren (voor 285 AUD), dus was Jakob erg verbaasd om dat telefoontje van Border Control te krijgen.

Luuk vertelde, dat hij nog niet veel verder gekomen was, maar vond de situatie hier heel naar voor ons. Hij bood aan om te helpen met boodschappen of vervoer of iedere andere actie waar we hulp bij nodig hadden. Hij wist ook niet hoe zijn baan verder zou gaan en hoe de toekomst eruit zou gaan zien. Jakob was helemaal geroerd door het aanbod. Luuk heeft intussen zijn contact informatie gestuurd en waarschijnlijk vragen we hem of hij ons met onze spullen van de boot naar het appartement kan brengen.

Gistermiddag namen we afscheid van Tjerk en Henny van de Selene. Ze hadden nog wat drankjes en hapjes aan boord, die we mee mochten helpen opmaken. We zaten netjes ruim uit elkaar en hadden het gezellig. Ze zijn erg benieuwd of alles goed zal gaan met hun vlucht via Doha naar Amsterdam. We duimen voor hen.

Vannacht heeft het heel hard geregend en dat duurde nog de hele morgen. Dus hebben we lekker binnen gezeten en wat dingen opgeruimd. Buiten ziet het er verlaten uit. Het café is dicht en er zijn nauwelijks mensen op de haven.

We vermaken ons gelukkig goed en hebben nog voor 2 dagen eten aan boord. Dan fiets ik weer even naar de supermarkt voor een nieuwe week voorraad.

Sterkte allemaal met de nieuwe situatie! Hou vol en blijf gezond!