Zondag 4 juni 2023, Cascais

Ons zeilplan is gelukt. Via Sagres en Sines zeilden we naar Cascais. Het eerste traject is maar 20 mijl en we hebben alle tijd van de wereld. Na een poosje op de motor gevaren te hebben, gaan de zeilen omhoog en genieten we van de rust en het zachte zoeven van het water langs de romp. Maar na een poosje draait de wind. We moeten gaan laveren en met Jonas gaat dat niet echt goed. Toch gaan we overstag en maken een hoek van zeventig graden, dat is nog niet zo slecht. We hebben vast stroom mee.

Na nog twee slagen geven we het op, want de stroom is gekeerd en nu worden onze hoeken bij ieder slag kleiner. De motor gaat weer aan en rond vijf uur laten we het anker vallen bij Sagres voor het strand.

Er zijn daar redelijk wat mensen aan het genieten van het mooie weer. Na een poosje komt er een man naar ons toegezwommen. Een Nederlander, die ons komt groeten. Zo leuk. We maken een praatje, maar dan moet hij weer terug om zijn vrouw te vergezellen. Ze rijden met een camper rond en genieten van de vrijheid.

Die nacht liggen we zachtjes te wiegen op de deining. Ik slaap wat onrustig want we willen de volgende dag om 6 uur vertrekken. Vlak voor die tijd zijn we alle twee klaarwakker en maken de boot klaar voor vertrek. Naar Sines is een afstand van 62 mijl en daar gaan we zeker twaalf uur over doen. Het weer is rustig, de wind komt na een uur of vijf op gang en we motorzeilen een poosje. Dan lukt het weer om een paar uur te zeilen.   

We hebben veel stroom mee en om vijf uur ankeren we in de kom voor de haven van Sines, die sinds een paar dagen gesloten is vanwege slechte steigers. Voor ons geen probleem want we willen de volgende dag weer vroeg weg.

Weer gaan we ankerop om 6 uur en genieten van een prachtige zonsopgang. Rond 11 uur kunnen we motorzeilen en kijken met plezier naar de mooie kust waar we langs varen. Portugal heeft toch echt de mooiste stranden. Bij Sesimbra kijken we extra goed uit of we geen Orca’s zien.

Ze zijn hier een paar weken geleden gespot en je weet maar nooit. Dan zie ik ineens een paar vinnen door het water schuiven. Zou het dan toch??  

Maar nee, gelukkig waren de dieren grijs en hadden geen witte vlek. Pff, toch jammer dat we nu iets minder spontaan kunnen genieten van dolfijnen om de boot.

Cascais ligt te schitteren in de zon als we aankomen. Het blijft een prachtige ankerplek. We komen hier nu voor de derde keer en hebben er weer zin in. Na een goede nachtrust, gaat de bijboot weer in het water en zoeken we naar de aanlegplek bij de brandstofsteiger. Er liggen al wat bootjes, maar we proppen die van ons ertussen. We wandelen het stadje door en herkennen veel mooie plekjes.

      Intussen hebben we contact gemaakt met Queriene, de zus van Robert Volker (van de steiger in Monnickendam), die hier woont. Donderdag gaan we met hen lunchen hebben we afgesproken.. Als we boodschappen doen op woensdag lopen we langs een heel leuk restaurant met een tuin. Dat lijkt ons wat. Queriene bespreekt een tafel en daar genieten we van een uitgebreide smakelijke lunch. Het is tweeënhalf jaar geleden dat we ze voor het laatst zagen en we hebben flink wat te praten.

Lissabon staat natuurlijk ook op het programma. We zijn er zo dicht bij. De havens daar zijn meestal vol en duur en vanuit Cascais is het niet ver. We spreken weer een ‘food and wine’ toer af en stappen om half elf in de trein.

Na drie kwartier zijn we er. Ik was vergeten dat Lissabon heel veel hoogteverschil in de stad heeft en we lopen een straat omhoog en na de volgende bocht weer naar beneden en zo gaat dat een poosje door.

We maken een stop bij een archeologisch museum, Ordem do Carmo, wat de oudste kerk van Lissabon blijkt te zijn geweest. Heel erg de moeite waard.

Dan lopen we naar de startplek voor de toer. De groep is gemixt, net als de week daarvoor in Sevilla en al gauw wordt het gezellig, mede door alle hapjes en drankjes denk ik. We leren weer van alles over het eten en drinken en na een aantal uren gaan we weer richting station. We hebben niet heel veel van de stad gezien, maar die loopt niet weg.

 

 

 

Om de conditie een beetje goed te houden gaan we zaterdag een flink stuk lopen langs de kustweg. Maar aan het begin daarvan, vlak voorbij de haven, slaan we al af, want daar staat een prachtig huis met een tuin, waar we de vorige keer niet aan toe gekomen zijn. We betalen weer de senioren toegang en zijn onder de indruk van het huis. Alles is zo mooi en goed bewaard gebleven. Ook de lokatie is prachtig, want er is een kleine uitloper van de zee, die bij hoog water zo hun tuin in loopt, waardoor er een eigen strandje is ontstaan.

Na een uur lopen we verder tot aan de tweede vuurtoren. Het is zaterdag en er zijn veel boten op het water, kleine optimistjes, maar ook grote luxe jachten. Genoeg te zien dus.

Voor vandaag hebben we weer met Queriene en Martin afgesproken. Wat we dan gaan doen vertel ik in het volgende blog.

We blijven hier nog tot dinsdag, dan gaan we in één keer door naar Nazaré.