Categoriearchief: Colombia

Cartagena, de laatste stop in Colombia

Vrijdag 2 december 2016

OLYMPUS DIGITAL CAMERANadat we de Zarpe (uitklaringspapier) van de agent in Santa Marta hadden ontvangen waren we klaar voor vertrek. We dronken nog een afscheidsdrankje met de bemanning van een aantal bevriende schepen bij de Mini Market op de haven. Zo handig. Je koopt je gekoelde biertje in het winkeltje voor 80 cent en drinkt het buiten gezellig met elkaar op. Van een aantal schepen weten we dat we die snel weer gaan zien, maar van anderen wordt dat nog een verrassing. Dat hoort allemaal bij het cruisersleven. Je ziet elkaar soms maanden niet en soms nooit meer. Best gek. Jakob was nog even in de mast geweest en maakte een paar mooie foto’s.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

We vertrokken op woensdagmorgen rond 9 uur en hadden heel veel zin om weer te varen. We werden uitgezwaaid door de Acapella, de Helena en de Tina Princess. Er was geen wind, dus de eerste 4 uren voeren we op de motor zonder zeil. De golven kwamen van de zijkant in en dat is niet zo lekker, dus ik werd een beetje katterig. Ik bedacht dat ik de polsbandjes nog ergens had. Toen ik ze vond en ze omdeed voelde ik me echt beter.

img_0663

Rond 1 uur begon het te waaien en we zetten alle zeilen bij. Heerlijk om de motor uit te doen. We kregen stroom mee en maakten goeie voortgang. We bleven bij Baranquilla ongeveer 5 mijl uit de kust, omdat daar de rivier in zee komt en die neemt allerlei rommel mee, waaronder hele bomen. We zagen van alles drijven, maar hadden er geen last van. De snelheid liep op tot 7 knopen vanwege de goeie wind (ruim 15 knopen) en de stroom mee. We draaiden onze wachten en wekten elkaar als het nodig was om iets aan de zeilvoering te doen of te gijpen. De volgende dag, rond 6 uur waren we in de buurt van de ingang van de baai van Cartagena. Er kwamen net 2 grote schepen aan, waarvoor we moesten uitwijken, dus doekten we de zeilen op en gingen verder op de motor. Dan is het makkelijker om te manoeuvreren.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In de baai was het nog een flink eind varen en tenslotte lieten we om half 10 het anker vallen in een grote baai tussen de wolkenkrabbers. Wat een ervaring!

We hadden echt een hele goeie tocht gehad, maar hadden iets te weinig geslapen. We wilden wel zo snel mogelijk onze papieren in orde laten maken door de agent, dus gingen eerst maar naar de wal. Het kantoor was gesloten en ging pas om 2 uur weer open. We gingen dus maar wat boodschappen doen en koffie drinken. Terug op de haven bleek de agent David al op ons te zitten wachten. Hij had contact gehad met de agent in Santa Marta, dus wist dat we kwamen. Goed geregeld. We gaven onze paspoorten af in ruil voor een visitekaartje. Best een kwestie van vertrouwen. Van de andere bootpapieren werd een foto gemaakt bij gebrek aan een kopieermachine en vrijdag om 5 uur zou alles geregeld zijn.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Terug op de boot probeerden we wat slaap in te halen, maar het was erg warm, dus dat lukte maar een beetje. Eind van de middag stapten we in een taxi die ons naar het historische centrum van Cartagena bracht. Wat was dat leuk. We kochten aanzichtskaarten en schreven die in een koffietentje. Daarna liepen we wat rond en op de Plaza Bolivar was muziek.

  img_5490

Het bleek een dansgroep te zijn, waar een dominee bij hoorde. De link is ons ontgaan, maar het dansen en de muziek waren echt heel leuk. En de dansers hadden er echt lol in.

De lichtjes in de stad waren ook de moeite waard.

img_5494

 

 

 

Blij met de eerste indruk gingen we terug naar de boot, aten nog wat en vielen als een blok in slaap.

Vanmorgen zaten we eerst een poosje op het achterdek te genieten van de unieke plek waar we liggen. Midden in de baai tussen de wolkenkrabbers en een flink aantal andere boten. We wilden vandaag iets cultureels doen en de stad wat meer verkennen. We lieten ons eerst naar Castillo Saint Filipe brengen. Dat is een heel groot fort uit 1575 en is goed gerestaureerd.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Er was net een cruiseboot binnen gekomen, dus we konden aansluiten bij de bejaarden van “all over de world”. Ik hoop niet dat wij ooit ook zo suffig achter een gids gaan aanlopen met 25 soortgenoten. Het fort was niet bijzonder, maar het uitzicht over de stad was de moeite waard.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Het werd tijd voor koffie, dus we lieten ons naar het centrum brengen. De taxi’s zijn hier zo goedkoop, daarvoor ga je echt niet in de warmte te voet ergens naar toe. We kwamen op een leuk pleintje, Plaza Don Diego en dronken koffie. Er zijn zoveel leuke pleintjes en straatjes met mooie gebouwen. Er zijn vooral veel balkons met houten spijlen. Prachtig.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De stad is best erg toeristisch maar op een gezellige manier. Er is van alles te koop op straat, maar als je aangeeft dat je niks wilt is het ook goed. Ik wilde nog wel een jurkje kopen, want de luchtige jurkjes die ik van Karina had meegekregen vorig jaar zijn echt versleten. Ik draag ze al een jaar heel intensief en zeker door het vele wassen komt daar een eind aan. We vonden een leuk winkeltje, waar ze heel veel luchtige jurkjes hadden, die door een Colombiaan waren ontworpen. Niet heel goedkoop, maar erg leuk en luchtig. Teruggekomen op de haven, bleek Ria van de Helena daar ook een jurk gekocht te hebben en Ellen van de Acapella was er ook binnen geweest. Ze doen het dus goed met publiek trekken!

Om half 6 kwam David, de agent, naar de haven met de paspoorten, die gestempeld waren en de uitklaringspapieren. We gaven hem zijn geld en wij waren heel blij alles weer terug te hebben.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMorgen gaan we de laatste boodschappen doen voor de komende weken, want op de San Blas eilanden, waar we ongeveer 4 weken gaan blijven, is weinig te koop. Dit is tevens een goeie oefening voor onze lange oversteek in februari op de Pacific. Dan komt er ook geen parlevinker langs met verse broodjes.

Zondag vertrekken we in de ochtend en zijn dan 4 weken niet echt bereikbaar via internet. Dat hebben ze niet. Misschien is het leuk om wat te lezen over Kuna Yala, zoals de San Blas eilanden eigenlijk heten. Er wonen verschillende stammen Indianen, waar je je moet melden bij de chief als je iets wilt. Ook is het daar zo dat de vrouwen de leiding hebben binnen het gezin. Een man gaat bij een vrouw wonen en niet anders om.

Er zijn ook een aantal onbewoonde eilanden. Welke we precies aan gaan doen is nog niet bekend. De eerste is Isla de Pinos. Zoek maar eens op de kaart waar dat is. Niet echt makkelijk te vinden. Vandaar hoppen we langzaam richting het westen tot we in Linton Bay aankomen begin januari.

Voor noodgevallen zijn we te bereiken via de Iridium Go, die verbinding maakt via de satellieten. We kunnen mailen en SMS-en en in noodgevallen ook bellen. Contact personen zijn dochter Inge voor de achterban van Hanny en Martijn Brederveld en Rob Glastra voor de achterban van Jakob. Ik ga wel regelmatig een blog sturen zodat jullie weten waar we zijn. Alleen kunnen er geen foto’s meegestuurd worden. Jammer, maar die komen dan wel als we weer in de bewoonde wereld zijn.

Ons leven is nog steeds heel bijzonder en afwisselend en we blijven genieten van alle nieuwe dingen die we zien en meemaken!

Wij wensen iedereen alvast Fijne Kerstdagen en een gezellige Jaarwisseling!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

img_5506

img_5512

 

 

 

Op avontuur in Colombia

Woensdag 16 november 2016

Als je in zo’n bijzonder land bent als Colombia, waar voorheen de guerrilla activiteiten nog de boventoon voerden, is het wel de bedoeling dat je ook iets gaat ondernemen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Nadat we ons gesetteld hadden in Santa Maria, werden de plannen gesmeed. Het eerste avontuur zou Minca worden, een dorpje dat op 600 meter in de Sierra Nevada ligt en dat bekend is vanwege zijn organische koffie en waar het iets koeler is dan in Santa Marta.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

 

 

 

Per taxi vertrokken we om 8 uur ’s morgens naar het overstappunt voor de jeep, die ons in een uurtje naar Minca zou brengen. Vanuit het dorp liep een hike naar de Porto Azul watervallen. We zouden gaan lopen, maar onze chauffeur gaf aan dat door de heftige regenval het pad niet echt goed begaanbaar was. Hij nam ons verder mee naar boven over een ongelofelijk modder pad, waarbij zelfs ik het soms eng vond.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Bovenaan het pad was een hek en daarna was het nog 10 minuten omhoog lopen. Pittig maar zeer de moeite waard. We zagen de eerste koffie struiken.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA     img_5181

Boven aangekomen was er een hut, waar we konden uitrusten. We dronken koffie uit kleine kopjes en genoten van al het moois.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA  OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De terugtocht naar Minca deden we wel te voet. Het was nu wat later en het pad was een beetje opgedroogd, maar nog steeds indrukwekkend. De schoenen en sokken moesten uit om een stroompje over te steken. Wat een heerlijke wandeling. De knieën vonden het ook goed

OLYMPUS DIGITAL CAMERA   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In Minca teruggekomen dronken we wat op een overdekt terrasje, waar de eigenaar ons soep aan bood met groenten en kaas. Het waren flinke kommen en het smaakte prima. We konden weer terug naar Santa Marta met de jeep, die ons bij de lokale markt afzette. Dat is ook iets bijzonders. Daar gaan we nog een aparte keer naar toe. Nu was de energie een beetje op.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA          OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De afgelopen dagen waren we tussendoor druk met het regelen van onze volgende ontdekkingstochten in het land. We hebben nu alles geboekt. Morgen vertrekken we per vliegtuig naar Bogota, daar blijven we 3 nachten. Vandaar vliegen we naar Manzinales en gaan 2 dagen de Haciende Guayabal (koffieplantage) bezoeken om alles over koffie te leren. Vandaar gaan we met de bus naar Medellin en blijven daar 2 nachten. Tot slot vliegen we terug naar Santa Marta.

We gaan vast weer van alles meemaken. Of het lukt om onderweg nog iets op een blog te zetten weet ik niet, maar anders komt er volgende week wel weer een verhaal.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Jakob is jarig in Colombia

13 november 2106

Wie had dat ooit kunnen denken. Jarig zijn in november met warm weer en heerlijke zon in Colombia. Omdat we nog maar net hier waren aangekomen, had ik geen puf om taart te bakken en besloten we om in Santa Marta Colombiaans koffie en taart te gaan eten met de zeilers die we kenden en die hier ook lagen. Dat waren Acapella, Helena en Tina Princess (uit Zweden).

img_5164De avond tevoren waren we bij Helena aan boord gevraagd voor een drankje en om 12 uur Nederlandse tijd begon Jakob’s verjaardag. Geweldig!

De volgende morgen vroeg hing ik de vlaggetjes op die Helma (haven Monnickendam) voor ons afscheid had gemaakt. Dat ziet er dan gelijk feestelijk uit.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Na en gezellig ontbijten vertrokken we met het groepje naar een cafe naast een bakker.
Jakob kocht een hele taart, dus we hadden flink wat te eten. Hij werd verrast door hele leuke en originele cadeautjes. De koffie smaakte prima en de taart ook.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

We liepen een rondje door de stad en kwamen veel mooie dingen tegen. Er was net een dienst begonnen bij de kathedraal, waarbij de mensen eerst een poosje in de zon moesten staan voor ze naar binnen mochten. OLYMPUS DIGITAL CAMERA Zeker om hun zonden te overdenken.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Santa Marta is de oudste stad van Colombia en dat is nog heel goed te zien aan de gebouwen die er staan. In het centrum zijn de meesten wel goed onderhouden.

Het was nog steeds warm, dus we liepen terug naar de haven, waar op het achterdek meestal een lekker windje waait.

Als afsluiting van de verjaardag gingen we eten in het restaurant waar we ’s morgens koffie hadden gedronken. Het was nu uitgestorven. Maar goed, we kregen nu alle aandacht van het personeel. Het eten was niet super, maar het was wel erg gezellig. Intussen was het flink gaan onweren en regenen en al snel konden we de straat niet meer oversteken, want die was in een stromende rivier veranderd.

fullsizerenderWe besloten maar zo snel mogelijk terug naar de boten te gaan. Best indrukwekkend als het zo te keer gaat. De bijzondere verjaardag was voorbij en zal niet snel vergeten worden.