Zondag 20 oktober 2024, Enkhuizen
Al ben ik gestopt met Facebook, wil dat nog niet zeggen dat de verhalen moeten stoppen, heb ik bedacht. Nog steeds vind ik het leuk om onze wederwaardigheden vast te leggen, dus waarom niet in een blog. Hier is dan toch maar weer een verhaaltje.
Sinds onze terugkeer uit Hindeloopen, waar we op de valreep nog een lekkere pannenkoek aten,
liggen we nu met Jonas op onze vaste winterplek. We hebben een mooi beschut plekje in de binnenhaven van de Buyshaven gekregen.Daar blijven we liggen tot het voorjaar. De zeilen zijn er intussen af en liggen op een van de banken in de achterhut. Ook alles wat los op het dek zit, behalve de dinghy en de buitenboordmotor, zijn naar binnen verhuisd. De kuiptent zit nu definitief over de kuip.
Alleen bij heel mooi weer gaat hij eraf. De eerste week dat we hier lagen kon dat bijna elke dag. Nu het echt herfst is geworden gaan alleen de rits-deurtjes nog open. Het bevalt goed hier.
We zijn al een aantal bekende zeilers tegen gekomen, waaronder Ria en Peter van de Helena, waarmee we de eerste twee jaar van onze reis hebben opgevaren. Ook hebben we al een aantal nieuwe mensen leren kennen. Het blijft gezellig in een jachthaven.
Vorige week ben ik een paar dagen met Karina naar Texel geweest, zodat Jakob even het rijk alleen had. Nu dat kan, is het best fijn om ieder voor zich wat te gaan ondernemen. Hij heeft zich aangemeld als inval-organist bij het Witte Kerkje in Huis-ter-Heide. Zijn keyboard heeft een mooi plekje in de huiskamer in Soesterberg gekregen, zodat hij lekker kan oefenen als we daar zijn. Na een jaar of wat niet gespeeld te hebben is dat echt nodig.
Enkhuizen is een leuke stad. Er is van alles te zien en te beleven. De oude stad heeft mooie oude panden en straatjes. Een wandeling over de vestingwallen is echt de moeite waard.
De schepen van de bruine vloot varen hier af en aan. Hun seizoen duurt wat langer dan het onze. Wij zijn intussen wel klaar met het leegruimen van de boot.
Als laatste klus wilden we de ankerketting op de steiger leggen om schoon te spuiten. Het vernieuwde contact van de ankerlier (klus van Jakob toen ik op Texel was) werkte weer prima.
Nu de ankerkluis leeg was, ging ik eens kijken of er misschien nog wat lekwater in stond. Die ankerkluis zit in de voorpunt en grenst aan onze voeten als we daar slapen. Er zit een deurtje voorin, dat we eigenlijk nooit open doen…..
Nu dus wel en ik schrok me een hoedje. Het water stond tot bijna aan de rand van het deurtje. Het vlonder, waar de ketting op ligt, dreef bijna onze slaapplek in. Er kwamen 6 emmers water uit!!! Wat een geluk dat we de ketting schoon wilden spuiten en we dit ontdekten. Nu is het daar voorin weer helemaal droog en schoon en kunnen we het volgende seizoen weer probleemloos ankeren.
Vorige week zondag bezochten we een prachtige cantate-dienst in de Zuiderkerk, waar muziek van Teleman ten gehore werd gebracht. Behalve de mooie muziek was het ook geweldig om om je heen te kijken, vooral naar het plafond, waar oude schilderingen op staan. We gaan daar zeker nog eens naar toe.
Het wennen aan het leven in Nederland kost tijd. Er is heel wat veranderd de laatste jaren. Het viel ons onder andere op dat de prijzen voor een kopje koffie of thee in een cafe flink omhoog gegaan zijn. Iemand vertelde ons dat de salarissen ook flink gestegen zijn. Daar merken wij met ons pensioen en aow natuurlijk weinig van.
Voorlopig blijven we nog maar een beetje heen en weer pendelen tussen Enkhuizen en
Soesterberg. Daar genieten we van mooie wandelingen door de Soesterduinen.
Toch zijn we (ik in ieder geval) een beetje stuurloos en zijn op zoek naar nieuwe uitdagingen. De zeilboeken voor de Oostzee zijn besteld en aangekomen, dus het maken van een vaarplan voor volgend seizoen staat als eerste op de lijst.
Veel is er dus nog niet te vertellen, maar wie weet komt dat nog. Geniet van de herfst.!