Zondag 13 maart 2022, Aktio Marina, Preveza
De zon schijnt en we zitten in de kuip uit de wind in de zon aan de koffie. Vannacht trok er nog een flinke storm over ons heen, maar nu is het windstil en lekker warm. We hebben hard doorgewerkt de afgelopen week. Ons werklijstje werd nauwgezet afgewerkt ondanks de kou in de morgen en aan het eind van de middag. Dat maakte de werkdag redelijk kort, waarna we weer snel achter de kachel gingen zitten. Gelukkig doet die het weer goed. Hij had wel een schoonmaakbeurtje nodig na een jaar niet gebrand te hebben.
Na wat opstart problemen begon hij gelukkig steeds beter te branden en nu genieten we van een mooie blauwe vlam en heerlijke warmte. Dag en nacht houdt hij ons uit de kou en dat is heel fijn!
De zeerereling is weer veilig nu de nieuwe poortjes en scepters er weer stevig verankerd op staan. Dat was een mooi project waarbij we een goed team bleken te zijn. Aan de stuurboordkant ging dat redelijk makkelijk. Jakob in een wokkel in de bakskist en ik lekker buiten. Het vervangen van het sceptervoetje van de gesneuvelde bakboordscepter was een ander verhaal. Om dat te vernieuwen moest de keuken gedeeltelijk worden gesloopt, dachten we. Maar wat een geluk hadden we.
Met veel moed, beleid en trouw kon het paneel waar het kommaliewant in opgeborgen zit voorzichtig naar voren gekanteld worden. Nu konden we de bouten en moeren losmaken door met onze arm over het gekantelde paneel de steeksleutel erop te zetten. In no-time was de klus geklaard, het nieuwe sceptervoetje zat vast en het paneel kon weer worden teruggeplaatst.
In plaats van twee dagen gedoe waren we er in een half dagje mee klaar. Dat moest gevierd worden. We stapten in de auto en reden naar Vonitsa, een klein dorpje aan het Amvrakikovs-meer. Een -in plastic gehuld – terasje waar we al eens eerder geweest waren ontving ons vriendelijk. We bestelden bier, wijn, heerlijke zelfgemaakte frites en een Griekse Salade.
een feest. Het was niet echt warm, maar we hadden toch een beetje vakantiegevoel
Voor het vervangen van de verhaalklamp op het achterschip deden we een beroep op Ruud, die dinsdag samen met zijn vrouw Marjan naar de boot kwam. We hadden lang gezocht naar een nieuwe verhaalklamp van de juiste afmeting en konden die nergens vinden. Dankzij onze vrienden Manon en Stef van de LJS werd er bij AluBoot een nieuw exemplaar op maat gemaakt en keurig afgewerkt door Stef. Er gaat toch echt niks boven goeie vrienden! Ruud en Jakob verwijderden professioneel de afgebroken klamp en bevestigden de nieuwe.
Lastig klusje daar achteronder en het regende ook nog zachtjes. Maar.. het zit en we zijn hier heel erg blij mee.
Terwijl Jakob de dag erna het bakboord blok van de bakstag af peuterde en weer opnieuw met kit en bouten terugplaatste, hield ik me bezig met het onderwaterschip. Wat gaat dat zwaar om bij 6 graden de antifouling er op te smeren. Met twee handen moets ik de roller hanteren om het erop te krijgen en dan is zo’n schip toch best groot. Bij de tweede laag had Jakob tijd om te helpen en dat scheelde een stuk.
Tot dan toe had ik elke dag gezond en lekker eten gemaakt, maar een keer uit eten gaan trok ons ook erg aan. De heerlijke biefstuk die we bij het restaurant op de haven van Preveza gegeten hadden vorig jaar waren we niet vergeten. We nodigden Ruud en Marjan uit om daar donderdagavond met ons te gaan eten. En wat was het heerlijk. Gelukkig werd er geen QR code gecheckt, want die van mij blijkt het niet meer te doen. Daar was ik eerder die dag achtergekomen. Na het boodschappen doen bij de Lidl, was ik gestoipt bij een winkel die 1027 heet, een soort Chinese winkel die kleding verkoopt. Ik wilde iets warms gaan kopen en ging de winkel binnen. Al snel kwam er een mevrouw met een checkapparaat naar me toe. Ik toverde mijn telefoon met QR code tevoorschijn. En.. het bleek dat die een rood kruis liet zien. Dat was lastig! De dame stuurde me niet weg, maar zei dat ik wel heel snel wat mocht kopen. Commercie is dus toch belangrijker gelukkig. Dat gold misschien ook voor het restaurant want een tijdlang waren wij de enige vier bezoekers.
Na een voorgerecht van heerlijke carpaccio kwam de biefstuk met chamognongs, een heerlijke saus en een aardappelgerecht uit de oven. Ik had een foto moeten maken, maar had vast te veel zin in dat heerlijke eten.
Gezellig ook om weer eens met andere mensen te praten. Zij zijn in Griekenland gaan wonen en dat is best bijzonder.
Vrijdag en zaterdag werden de laatste klusjes afgewerkt, zoals controle bilgepomp, …….. We reden naar Lefkas om een blik Precote te halen en een nieuwe zachte bezem voor het dek. Een prachtige tocht. Alsof je in Zwitserland of Oostenrijk rijdt.

Er moet nog het een en ander geschilderd worden in de kuip en er buiten, maar daar is het nu veel te koud voor. Wel hebben we graag alle benodigde spullen aan boord, zodat we daar op een mooi ankerplekje mee aan de gang kunnen gaan.
Lefkas heeft heel veel terrasjes in de zon en midden op de dag is het daar goed toeven. We konden de verleiding niet weerstaan en dronken koffie? met uitzicht op het water en heel veel boten die nog op de kant staan. Het seizoen is hier echt voorlopig nog niet begonnen. We zijn duidelijk een maand te vroeg hier, maar in ieder geval hebben we al het werk nu gedaan en kunnen we weer varen als we dat willen.
Dinsdagmorgen worden we het water ingetakeld. De motorman en Ruud komen daar bij kijken om te checken of alle nieuwe gaten dicht zijn en de gerepareerde moter het naar behoren doet. Zoniet dan kan er direct iets aan gedaan worden. Best spannend dus.

Goede morgen dear Hanny, morgenvroeg rijd ik Ruinen ( Drenthe) waar Ellen een blokhut heeft gehuurd en wij een weekje gaan uitrusten. Het wordt mooi weer en ik heb er erg veel zin in. Vanuit het Drentse land hoor je meer van ons.
Victoria
P.S. Veel fraaie Russische superboten zijn nu in de aanbieding !!!
Fijn dat jullie weer aan boord zijn! Kunnen we weer lekker meegenieten van jullie belevenissen.
Liefs, Bas en Agnes