Zaterdag 13 april 2024, A Coruña

Hoewel het weer er steeds beter uit ziet, zijn we nog steeds niet vertrokken uit de haven van A Coruña. Dat is niet omdat we hier niet meer weg willen, maar Jakob zit in een strak schema wat betreft zijn kleine operatie op zijn rug. Na de ingreep moet hij elke dag de wond laten verzorgen door een verpleegster, die er voor geleerd heeft. En dat heb ik niet. Gelukkig maar, want ik houd niet zo van bloed en verbandgaas.    

Zaterdag kunnen we nog terecht bij het medisch centrum waar de ingreep heeft plaats gevonden, maar zondag is die dicht en moeten we naar de eerste hulp afdeling van een lokaal ziekenhuis. Het is daar een drukte van belang. Er is publiek van jong tot oud en allemaal hebben ze aandacht nodig. Als we ons aanmelden, moeten we eerst een voorschot betalen en na het bezoek aan de verpleegster krijgen we het teveel betaalde terug. Jakob heeft een verband ter grootte van zijn halve rug gekregen dat stevig vastgeplakt is met pleisters. En dat op zijn harige vel. Niet echt lekker dus als het er weer af moet……

We zijn vlak bij het voetbalstadion en willen koffie drinken. Het is er al druk met voetbalfans en dan wordt er dus geen koffie meer geschonken. Er zijn alleen drankjes te verkrijgen. Nou ja, dat moet dan maar. Een beetje van slag gaan we terug naar de boot en suffen, na zo’n vroeg drankje, de middag door aan boord.

Maandag kunnen we weer naar ‘ons eigen’ medisch centrum. Ze kennen ons al en zijn erg vriendelijk. Met moeite maakt de verpleegster de grote pleister van Jakobs rug los, wat nogal pijnlijk is vanwege de haren die mee uitgetrokken worden. Maar er is goed nieuws. De wond geneest goed. We kunnen weer plannen gaan maken.

Er zijn helaas geen uitstapjes deze week. Voor afgelopen weekend hadden we een hotel geboekt in Barcelona. We wilden wat zon opdoen en Jakobs nicht Lyda ontmoeten, die daar vlakbij woont. Helaas moest dat tripje geannuleerd worden vanwege de ongeplande operatie. Het grappige is, dat de vergoeding van de annuleringskosten al binnen was vóór onze geplande retourdatum uit Barcelona. Sommige dingen gaan dus heel goed.

Maandag komt er een interessant bericht op Facebook over StarLink, een communicatie middel, dat via satellieten voor goed en snel internet kan zorgen. We hebben net een poosje zitten oefenen met de Garmin InReach Messenger, die we bij de oversteek van de Golf van Biskaje willen gebruiken. Maar die krijgen we niet goed aan de praat. Heel frustrerend vanwege de verouderde technologie. Nu blijkt uit het Fb bericht dat StarLink ineens heel goedkoop is geworden. Jakob begint te glimmen en heeft er zin in. Helaas blijkt het toch niet zo eenvoudig om dat ding aan te schaffen. Nu dat apparaat voor de halve prijs weggaat, koopt iedereen zo’n ding en we vissen achter het net, denken we.

Maar de aanhouder wint en we weten er nog een op te sporen voor een aannemelijke prijs. Die moet worden opgestuurd vanuit Nederland. Als dat maar niet te lang gaat duren. We wachten het af. Na vier dagen blijkt het niet te lukken en we annuleren de aankoop. We focussen maar weer op ons vertrek.

Vrijdag krijgt Jakob controle van de specialist en als dat goed uitpakt zouden we zaterdag of zondag weg kunnen. We volgen nauwkeurig het weerbericht. We gaan het zien. Nu de wind hier in A Coruña is gaan liggen, heeft de deining van de oceaan vrij spel. We liggen te dansen op onze plek en Jonas rukt weer heel erg aan de landvasten. De afgelopen nacht was het een soort kermis aan boord. Maar ook dat gaat vast beter worden. We blijven positief!

Het is verder eigenlijk een rustige week geworden. Na het bezoek aan de verpleegster drinken we meestal koffie op een terras of doen wat boodschappen. Een extra wandeling is niet nodig want de 5 km zit er dan al op.

We blijven stoeien met het bestellen van Starlink. Dat lukt niet echt. Na het afspeuren van internet blikt ineens dat een winkel in Vigo ze op voorraad heeft. Ik boek een retourtje met de trein en zo hebben onverwacht dus toch weer een uitje in het verschiet. 

Maar eerst gaan we vrijdagavond voor controle naar de specialist. Wij zijn een half uur te vroeg en hij is een uur te laat. Als Jakob zijn rug laat zien is de arts erg tevreden. Ik durf ook weer te kijken. Dat moet wel want vanaf zaterdag stap ik weer in m’n verpleegstersrol.

Aandachtig kijk ik wat de dokter doet en beloof dat twee weken lang vol te houden. Er is nog een eindcontrole nodig en eventueel nog een extra snee om de kern van het monster te verwijderen. We maken een nieuwe afspraak. We zien wel waarvandaan we dan naar A Coruña reizen.

We drinken een biertje op de goede afloop. Het Maria Pita plein is op vrijdagavond gezellig met rondrennende kinderen en blije families.

    We staan zaterdag vroeg op om naar Vigo te gaan. De reis duurt anderhalf uur en gaat door heel veel tunnels. Echt veel zien we niet. Om half tien stappen we uit de trein. Lekker vroeg en de winkel waar we zijn moeten is nog niet eens open. Tijd voor koffie. Om stipt tien uur lopen we de elektronicawinkel ‘fnac’ binnen. Ze hebben voor ons gelukkig nog zo’n Starlink staan.   

Het ding is loodzwaar, dus we spreken af dat we hem ophalen als we de trein terug naar Coruña nemen. Op ons gemak lopen we naar het centrum en hebben tijd voor een tweede koffie en wat erbij. Leuk om daar weer even terug te zijn. Afgelopen zomer lagen we er vlakbij met de boot.

Omhalf twee zitten we in de trein terug met de mooie grote Starlink doos in het bagagerek boven ons hoofd. Zou die het straks echt gaan doen?

Terug aan boord meldt Jakob via ons ‘oude’ internet de nieuwe satellietverbinding aan en we doen een test met het ding op het achterdek. Hoera, hij doet het! Nu moet alles nog worden ingebouwd en dat doet Jakob graag. We zijn er blij mee.

Na een paar hele zonnige dagen zakt het weer vanaf maandag weer in. Het is niet anders. We hopen nu eind van de week te kunnen vertrekken. Toch wel heel fijn als je niet echt haast hebt.