Vrijdag, 25 juni 2025. Bryxelkrok
We verlaten de mooie ankerplek bij Krokholmen en zetten koers richting Gotland. Jakob heeft gister te lang geprobeerd de buitenboord motor te starten en heeft last van zijn rug. Een pilletje en een zalfje helpt een beetje. .
We doen het rustig aan vandaag. De route is simpel, zo hoog mogelijk naar het noordoosten varen. Na twee uurtjes op de motor kunnen we echt zeilen. Heerlijk! De zon schijnt, de wind blaast, wat wil je nog meer. Af en toe is er een mistbank, maar we houden wel voldoende zicht. Tegen vijf uur komt de haven van Visby in zicht. We gaan het zeilend net niet halen en motoren het laatste stuk. Er is genoeg plek in de buitenhaven. Alles ligt klaar voor het aanhaken van de
hekboei, die in het water op ons wacht. Maar wat een pech. Vanwege de wind op de zijkant varen we over de meerlijn van de buurman en zitten vast. Die lijn is achter het roertje van de windvaan blijven steken. Jakob hupst over de achterreling, knielt bij het roertje en drukt met de pikhaak de lijn er onderdoor. De rugpijn was even helemaal vergeten. Als we vastliggen balen we wel van deze mislukte manoeuvre. Maar we blijken niet de enige boot te zijn die dit probleem ervaart. We boeken vier nachten om lekker van het eiland te genieten. Het weer is prachtig, warm met wind.
We We bekijken het stadje, dat echt heel erg mooi is en op een heuvel is gebouwd. Flink klimmen dus. De stadsmuur met zijn vele poorten is nog intact. We wandelen er een stuk omheen en komen bij de Botanische tuin. Wat een schoonheid. En wat prachtig onderhouden!
Op de terugweg lopen we langs een Beach Club. Dat lijkt ons wel wat. Beetje duur, maar met een heerlijke tropische sfeer. Alsof we in Musket Cove (Fiji) zijn.
We huren fietsen met trapondersteuning, haha, want op dit platte eiland zijn toch nog flink wat hellingen. Het is warm, bijna té warm. Bij Högklint nemen we de tijd om rond te kijken. Een fietsgroep en een wandelgroep van het cruiseschip lopen eigenlijk een beetje in de weg. Ongelofelijk als zo’n schip zijn passagiers loslaat. Het zijn er zó veel.
De fietsen blijken handig om ook boodschappen mee te doen. De supermarkt ligt op de heuvel, dus de ondersteuning is heel welkom. We kunnen weer een weekje eten.
Ik heb gezien dat er een bus naar het noordelijke puntje van Gotland gaat en wij gaan graag met de bus. Dat wordt ons uitje op dag drie. Het landschap onderweg is niet heel bijzonder. Het is plat en groen met veel bomen en hier en daar een huisje.
Na een uur zijn we in Färösund, een minidorpje met een pont naar het eiland Färö. We drinken koffie met een lokale lekkernij, waar we de hoofdprijs voor betalen, en gaan wat rondkijken. De jachthaven is vooral voor kleinere boten, maar is beeldschoon.
De overkant van het water trekt en we stappen op één van de drie gratis ponten die constant heen en weer varen. Als we aan de overkant zijn wandelen we een stukje en zien een paar oude huisjes en een molen.
In een van die huisjes woonde een zekere Johanna, die weeskinderen opnam. Die konden daar geen kant uit en zullen wel op het land hebben moeten werken. Wat een tijd was dat.
We eten een broodje bij een eenvoudig tentje met uitzicht op de Sund. Het is warm en we zijn blij met de schaduw. De bus van kwart voor drie brengt ons weer terug in Visby. Het is er nu erg! druk geworden. Maar nog steeds gezellig. We drinken nog een afscheidsdrankje in de mooie Beach Club en mijmeren over het leven.
Aan boord gekomen, zien we hoe lastig het ook voor anderen is om zonder problemen met de hekboei tussen twee schepen aan te leggen. Dat troost ons. We zijn dus toch nog niet te oud :-).
Donderdag 24 juli. Dochter Inge is jarig. Dit keer vlieg ik niet even terug. We zijn drie weken geleden geweest en hadden het toen erg leuk. We doen het nu met de herinnering daar aan. We zijn nu zes weken onderweg en vinden dit een mooi punt om de terugreis in te zetten. We hebben genoten van dit mooie Zweedse eiland.
Om 8 uur de volgende morgen maken we los van de kade. De actie hebben we goed doorgesproken. Ik haal de spanning van de lijn op de hekboei af, maak de voorlijnen los en trek Jonas rustig aan de achterlijn naar de boei toe terwijl Jakob de boot naar achter stuurt. Bij de boei haal ik de haak uit het oog van de boei en we zijn los. Nergens achter blijven hangen en zonder enig ander probleem. Dat voelt goed!
De koers vandaag is richting Byxelkrok op Öland. We hebben vorige week tijden ons bezoekje met de bus gezien dat we daar prima kunnen liggen. Jammer genoeg is er weinig wind, maar met drie zeilen op en de motor bij komen we er.
Vorige week was de haven bijna leeg. Nu ligt het mudje vol en we krijgen een plek aan een kade die eigenlijk voor een tourboot bestemd is. We liggen er prima. We blijven maar één nachtje, want we hebben hier al gewandeld en rondgekeken en willen via een mooie ankerplek door naar Kalmar. Het is hier nog steeds hoogzomer!