Vrijdag 10 maart 2017

 Na weer van alles gekocht te hebben, zoals een nieuwe pomp voor de WC bij de chandlery op de haven en een nieuwe zonnebril voor de halve prijs (want hij kijkt niet helemaal goed), bezochten we ook nog even de Volvo Penta winkel aan het eind van de Paso Elevado Amador.

Ze hadden bijna alle filters die we nodig hadden, dus dat was mooi.

Het was weer tijd voor iets leuks, dus met de bemanning van de Pandora en de Acapella gingen we lunchen in de stad. En dat was niet niks!

Vleesliefhebbers kennen het concept misschien, maar voor ons was het nieuw. In aan hele chique ambiance met mooi gedekte tafels, lag er naast je bord een rond kaartje met een rode en groene kant. Als je die op groen legt, komt de bediening met een groot stuk vlees op een stok en snijdt daar een plakje voor je af. En op rood slaan ze je over.

Daarnaast was er een super uitgebreid saladebuffet waar je ongeremd van mocht opscheppen. We bestelden een mooie rode wijn ( Maldoc) en het feest begon. Wat ben je dan hebberig, want alles ziet er zo lekker uit en smaakt zo goed, dat je na een poosje niet weet hoe snel je je kaartje op rood moet leggen. Het was fantastisch.

Intussen had Pesche het systeem van de Uber taxis uitgelegd en Jakob, die gek is op appjes, ging dat snel downloaden en installeren. Het werkt fantastisch en kost minder dan de reguliere taxi. Bovendien wordt je in mooie schone auto’s rondgereden, door vriendelijke leuke jonge chauffeurs. We gingen natuurlijk met zo’n Uber naar de haven terug voor 5,95 dollar, niet verkeerd.

Daarna hebben we 24 uur niks meer gegeten, want we hadden echt geen trek meer. Er moesten boodschappen gedaan worden. We hadden 90 liter water, 20 liter bier en 10 liter cola besteld, wat hier bij de haven werd afgeleverd.

Dat ging zo handig en het paste net in het bootje. We kochten nog wat blikvoer en koekjes bij de supermarkt en zagen dat de boot al aardig vol begon te worden.

En toen was er de Pacific Puddle Jump meeting!

    Puddle Jump is een club die cruisers op de Pacific ondersteunt met informatie en daar verhalen over schrijven. Ze willen vooral de communicatie tussen de cruisers bevorderen. We hebben ons een tijdje geleden al aangemeld en er was nu een vertrekkers bijeenkomst met informatie over Frans Polynesië, Fiji en Nieuw Zeeland.

Het was een echte professionele meeting met drankjes en hapjes en een tasje met spullen en een groepsfoto, Echt geweldig. We hebben daar nu een goed beeld gekregen van Polynesië met heel veel eilanden en mooie mensen.

Ook kregen we een goed beeld van Fiji, waar je prima het orkaanseizoen kan uitzitten. Tevens is er een radionetje opgezet, zodat we met elkaar kunnen communiceren onderweg. Onze plannen beginnen steeds meer vorm aan te nemen. Heel geweldig. Tenslotte was er pizzanight bij de Italiaan, waar je dan goedkoop pizza kan eten met een biertje erbij.

Intussen ligt onze Jonas te schommelen in het water. Dat is vanwege de wind, het keren van het tij, maar ook vanwege de loodsbootjes die heel veel lawaai maken en heel veel golven veroorzaken. We beginnen er nu aan te wennen, maar de eerste dag, na 3 weken in een haven gelegen te hebben, was het echt niet zo lekker.

We hebben nu een goede balans tussen lekker eten, leuke mensen en hobbelen op een schip. Toch wel een raar leven he? Ik kan erg uitkijken naar de rust straks op de oceaan. Het zal best schommelen en er zal ook zeker soms slecht weer zijn, maar niks anders kunnen doen dan zeilen, lezen, slapen, eten en drinken, met een vast plan voor ogen, dat lijkt ons heerlijk en goed voorspelbaar. Eindelijk geen boodschappen meer doen en geen geld meer uit geven.

 Vandaag hadden we Frederico met zijn schone auto tot onze beschikking. Zo leuk. Hij had zijn nette kleren aangedaan, zijn zondagse pet opgezet en de auto superschoon gemaakt. Hij ging met ons naar Abastos voor groente en fruit, naar Rey voor vlees en zuivel, naar een winkel voor hydraulische olie voor onze stuurinrichting (we konden niet minder dan 20 liter kopen) en naar Islamadora om het boek “Landfalls of Paradise” te kopen.

In 4 uur waren we weer terug met heel veel spullen, wat allemaal weer een plek moet krijgen. Ik ben zo benieuwd hoe lang we met alles doen!!

Nu zit ik bij de wasmachine om de laatste was te draaien. Straks moet het op de hand en we moeten dan zuinig doen met water.

Morgen vroeg gaan we nog water en diesel laden en dan gaan we eindelijk die grote blauwe plas op. Het is dan afgelopen met foto’s en komt er alleen een verhaaltje. Ik kan me nog niet indenken wat ik straks te vertellen heb, maar er gebeurt vast wel wat.