Terug in Soesterberg

Woensdag, 2 februari 2022

De laatste zeildag van Boa Vista naar Sal was weer pittig. Na een paar uur op de motor tegen de wind in te hebben gebokst, moesten alle zeilen weer omhoog. Iedereen was moe dus het werd een zware klus bij alweer harde wind. De Oosterschelde sneedt nu door het water met soms een snelheid van 9 knopen. Wat een schip! De baai van Palmeira was niet echt bezeild.

Er moest een overstag manoeuvre worden uitgevoerd. Dat lukte steeds net niet. Gijpen ging beter. Stel je dat eens voor met drie gaffelzeilen, een kluiver en een fok. En daar was ineens alweer een hele grote groep dolfijnen, dit keer opgejaagd door een aantal Orca’s. Wat imposant! Zeker bij zo’n snelheid van het schip. Even vergaten we de grijze lucht en de harde wind.

Tegen 6 uur viel het anker en iedereen vond het welletjes. Een mooie afsluiting van een pittige zeiltocht. Het werd tijd voor de afscheids-bbq. Er kwamen weer geweldige vis-, kalkoen- en vleesgerechten van de gril. Tot slot nog een stevige Irish koffie met notentaart. Alle gaatjes waren gevuld.

  

Na een laatste nacht aan boord werden de tassen weer ingepakt met heel veel zoute kleren. Het afscheid van de bemanning was warm. We hadden een geweldige tijd aan boord gehad. De dinghy bracht ons naar de visserskade, waar we tussen de net gevangen vis naar boven klommen.

Wij bleven nog een nachtje in Palmeira om een beetje bij te komen. Heerlijk was dat. Jammer dat het regende. Dat komt daar eigenlijk nooit voor. Een goed excuus om lekker op het balkon te blijven zitten.

Dinsdag middag, na een negatieve Covid testuitslag te hebben bemachtigd, stapten we in het vliegtuig naar huis. Wat een geweldige vakantie hebben we gehad. Daar kunnen we wel weer een paar weken op teren😉😉.

Het landleven gaat weer beginnen, dus het blog gaat weer even op ‘uit’.

Tot later!

 

Dit bericht werd geplaatst in Kaap Verdie op door .

Over Hanny Vlaskamp

Sinds juni 2015 zeilen Jakob en ik de wereld rond. Wat een heerlijk leven is dat. In mijn werkende leven reisde ik ook veel als CQA-consultant. Mede daardoor is mijn nieuwsgierigheid naar landen en culturen gewekt. Het is zo heerlijk om blije, tevreden mensen te ontmoeten, die geen zorgen hebben over hun bezittingen, want ze hebben niks. Gelukkig begrijpen mijn kinderen en kleinkinderen hoe bijzonder het is voor ons om deze reis te maken. We vliegen twee maal per jaar naar Nederland om vrienden en familie te knuffelen, zodat ze ons niet vergeten.

2 gedachten over “Terug in Soesterberg

  1. Rob

    welkom terug in dit wat koelere gebied dan dat jullie net achter de rug hebben. Maar ook dat zal wel weer snel wennen.
    Groet,
    McPhotoofzo

  2. Jessica

    Wat een verslaving is dat toch bij jullie: zeilen! Zag er weer een prachtig avontuur uit.

Reacties zijn gesloten.